Περισσότερος πολιτισμός

Η Ελλάδα ήταν πάντα μια χώρα που παρήγε ποιητές, στοχαστές και κάθε είδους καλλιτέχνες. Θες να είναι το ποικίλο γεωγραφικό τοπίο, θες η τεράστια πολιτιστική κληρονομιά της αρχαιότητας ( που ακόμα απ’ αυτή αντλούμε την εθνική μας περηφάνια), ίσως να ‘ναι κι αυτό το ράθυμο στοιχείο που χαρακτηρίζει τον Έλληνα και τον ωθεί σε επαγγέλματα περισσότερο «πνευματικά», πάντως είναι σχεδόν σίγουρο ότι ακόμα και σήμερα πλήθος νέων παιδιών ακολουθεί ή οραματίζεται να ακολουθήσει επαγγέλματα που κινούνται γύρω από την έννοια του πολιτισμού.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αθήνα, όπως λένε τα θέατρα είναι περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη πρωτεύουσα της Ευρώπης, οι Έλληνες συγγραφείς γράφουν και ξαναγράφουν, αλλά και σ’ άλλους πολιτιστικούς τομείς έχουμε πλήθος ανθρώπων οι οποίοι δραστηριοποιούνται.
Όμως μέσα σε όλη αυτή την «ποσοτική» δημιουργία απουσιάζει η ποιότητα. Η χώρα μας έχει χρόνια να γνωρίσει ένα καλλιτεχνικό ρεύμα. Ποιες είναι οι αιτίες;
Με κυρίαρχο μέσο εκπολιτισμού του πλήθους την τηλεόραση τα πράγματα είναι απαισιόδοξα, αφού το προιόν που η τηλεόραση προωθεί πρέπει να είναι εύκολο, όχι επειδή αυτό προτιμά το κοινό, αλλά επειδή το θέαμα αυτό πρέπει να μπορεί να ανακόπτεται είτε από τον ίδιο το θεατή είτε από τις διαφημίσεις. Η καλλιτεχνική παιδεία στην Ελλάδα ουσιαστικά δεν υπάρχει, παρά μόνο ίσως γι’ αυτούς που ανακαλύπτουν κάποια κλίση και έχουν χρήματα και πρόσβαση στην πληροφορία. Κατά την ταπεινή μου όμως άποψη το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι το πολιτιστικό προιόν γίνεται όλο και ακριβότερο, ώστε να απευθύνεται πια σ’ όλο και πιο περιορισμένο κοινό.
Δωρεάν πολιτισμό υψηλού επιπέδου για όλους τους Έλληνες. Ο πολιτισμός και η τέχνη είναι το μέσο για να ανέβουμε επιτέλους λίγο ψηλότερα.